کیفیت HD 720p Web-DL اضافه شد!

خلاصه داستان:
آقای بدن نخودی (Mr. Peabody)، سگ سخنگو که از انسان های جهان باهوش تر است، و پسر خوانده اش شرمن (Sherman) نقش های اصلی را ایفا می کنند. در روز اول مدرسه، شرمن با همکلاسی خود، پنی پیترسون (Penny Peterson) دچار مشکل و تضاد می شود. اما آقای نخودی همیشه برای هر مشکلی یک راه حلی دارد و برای حل این مشکل او خانواده پترسون را دعوت می کند تا مشکلات را حل کند. پس از اینکه شرمن همکلاسی خود را با استفاده از ماشین سفر در زمان به زمان دیگر منتقل می کند اتفاقات فاجعه آمیز و خنده داری بوجود می آید…

نقد و بررسی انیمیشن:

ما هنوز متقاعد نشده بودیم که جهان واقعا نیاز به یک بودجه سنگین برای بازسازی انیمیشن سه بعدی از ماجراهای آقای پی بادی و پسرش شرمن دارد، اما بعد از دیدن این انیمیشن نظرمان عوض شد، این انیمیشن یک چیز فراتر از بازسازی های سه بعدی اخیر مانند اسمورف ها و… می باشد و داستان و شخصیت های اصیل سریال کارتونی قدیمی را دگرگون کرده و بیننده را محو تماشای فیلم با جذابیت های بصری و هیجان داستان می نماید.

ظاهر شخصیت ها از روی انیمیشن های کلاسیک جی وارد (Jay Ward) گرفته شده اند. در زمان انیمیشن های سریالی راکی و بولوینکل (Rocky and Bullwinkle) که در عصر ژوراسیک شاهد آن بودیم. کارگردان انیمیشن راب مینکوف (Rob Minkoff) کارگردان اثر ماندگار شیرشاه (The Lion King) و نویسنده اش کریج رایت (Craig Wright) نکات دقیق و ظریف را زیر ذره بین قرار داده اند و از هر تلاشی فروگذار نکرده اند. آنها رابطه ی یک سگ نابغه (با صدای Ty Burrell) و پسر انسان خود (با صدای Max Charles) را به تصویر کشیده اند، به علاوه این ماشین زمان است که با سفرهای شخصیت ها در زمان فیلم را زنده نگه داشته است، و گستاخی های آقای پی بادی که در جایی از فیلم می گوید اهرام مصر توسط بعضی از دست و پاچلفتی های قدیمی طراحی شده است… در هر صورت خط داستان به صورتی است که در هر دقیقه باید منتظر اتفاقات باورنکردنی باشیم و با این انیمیشن ها دیگر دریم ورکز وارد رقابت سنگین با انیمیشن های دیزنی شده است و نمی توان این خلاقیت ها را نادیده گرفت.

در این انیمیشن به جنبه طنز به خوبی پرداخته شده است، در حالی که سریال اصلی دارای دیالوگ های خسته کننده و مسخره بود. این طنز با وقایع تاریخی ترکیب شده است طوری که آقای پی بادی در هر جامعه ی تاریخی و اتفاقات پیرامون آن باید به پسر خود شرمن فرهنگ و تمدن آن ها را آموزش دهد. از وقایع پیرامون شرلوک هلمز تا مونا لیزا و شاید گذشتگان در مصر باستان… اگر منصفانه به کار نگاه کنیم آقای پی بادی یک موجود شگفت انگیز است که در هر سکانس باعث شگفتی و خنده بیننده می شود. باید به Ty Burrell تبریک گفت که توانسته این چنین صدای خود را روی شخصیت بنشاند به گونه ای که هیچ یک از خصوصیات کاراکتر از دست نرود.

اما با توجه به تمامی موارد چشمگیر انیمیشن نمی توان نام آن را «شگفت انگیز» گذاشت. در حالی که ما اسم انیمیشن لگو (The Lego Movie) را «شگفت انگیز» گذاشتیم، چون علاوه بر هیجان و جلوه های بصری یک بعد خاصی داشت و آن هم این بود که از روی داستان یا شخصیت های انیمیشن های قدیمی گرفته نشده بود. اما ما منصفانه رأی می دهیم و همه ی تغییراتی که این انیمیشن از نسخه قدیمی داشته را در نظر می گیریم و این نکته ی مهمی است که تماشای انیمیشن Mr. Peabody and Sherman ما را یاد گذشته نمی اندازد! ادامه نقد را از iToons دنبال می کنید…

همکلاسی شرمن و رقیب علمی او پنی پیترسون (با صدای Ariel Winter) چیزی بیش از نسخه دانش آموز شخصیت Tracy Flick در Election نیست که مغرور و از خودراضی است و در مقابل، شرمن با ملاحظه و پر از احساسات است. هنگامی که او با پدر و مادرش به خانه ی پی بادی و شرمن می رود، شخصیتش بیش از پیش شرمن را عذاب می دهد، اما با این حال شرمن در کار پی بادی دخالت کرده و ماشین زمان را به پنی نشان می دهد و داستان های بعدی یکی پس از دیگری اتفاق می افتد…

فیلم تلاش می کند یک رابطه ی احساسی را ترسیم کند، هر چند این مورد کاملا قابل درک است. در طول 25 سال گذشته، دیزنی، پیکسار ، دریم ورکز و تقریبا هر استودیوی دیگر که فیلم های متحرک ساخته اند، ترکیبی از دلقک بازی کمدی، رفاقت ها و عشق و احساس را در خود جای داده اند، و همگی با یک یا دو آهنگ احساسی همراه هستند…

اگر فیلم با روند قدیمی و متن داستان گذشته خود پیش می رفت دیگر بیننده را جذب نمی کرد اما اکنون علاوه بر داستان جدید با سبک و جلوه های جدید رو به رو هستیم. انیمیشن «آقای پی بادی و شرمن» یک فیلم شیرین و خنده دار است و اساساً مناسب و معقول دیده می شود. در این انیمیشن روی نکات عجیب و غریب و بازسازی های قدیمی خط کشیده شده و سعی شده بیننده در تمام طول داستان جذب صفحه سینما شود.
نقد از: iToons.ir