فلش

تلسکوپ فضایی کپلر با اینکه در حال حاضر مورد استفاده قرار نمی‌گیرد، هنوز هم می‌تواند دانشمندان و پژوهشگران فضایی را به وجد آورد. یکی از شگفتی‌های ارائه شده از این تلسکوپ، معرفی سیاره‌ی زمین مانندی است که فضانورادان مرکز Harvard-Smithsonian فیزیک نجومی (CfA)، آن را مگا زمین (mega-Earth) نامیده‌اند. بنا به اظهارات بیان شده در میتینگ جامعه‌ی فضانوردی آمریکا (AAS)، سیاره‌ی Kepler-10c هفده برابر زمین وزن دارد و دانشمندان را به تفکر دوباره بر روی شکل گیری و احتمال حیات در کهکشان ما، فرامی‌خواند.

Kepler-10c به اندازه‌ی 560 سال نوری از زمین فاصله داشته و در صورت فلکی اژدها واقع شده، جایی که به دور Kepler-10 با سال‌های 45 روزه می‌گردد. این سیاره به ستاره‌ی خود بسیار نزدیک بوده و از این رو بسیار داغ است، بنابراین ظرفیت نگه‌داری حیات بر روی خود را ندارد. این سیاره، ستاره‌ی خود را با سیاره‌ی Kepler-10b سهیم است که سیاره‌ی مذکور از نوع آتش‌فشانی و سه برابر بزرگ‌تر از زمین بوده و دارای سال‌های 20 ساعته می‌باشد.

هنگامی که برای اولین بار Kepler-10c توسط کاوشگر فضایی کپلر شناسایی شد، اندازه‌ی قطر آن 2.3 برابر زمین بدست آمد (حدود 29000 کیلومتر) که دانشمندان را به این تصور واداشت که این سیاره یک نپتون کوچک با ساختاری شبیه به یک غول گازی در سیستم خورشیدی است. اما ماهیت صخره‌ای بودن این سیاره تا زمان آغاز بررسی‌های گروه CfA به سرپرستی فضانورد خاویر دوموسکو، پنهان ماند و موجب حیرت دانشمندان شد. این گروه با استفاده از داده‌های کپلر به عنوان نقطه‌ی آغاز تحقیقات خود، با ابزار HARPS-North بر روی تلسکوپ Telescopio Nazionale Galileo در جزیره‌های قناری سیاره‌ی مورد بحث را مشاهده نمودند. در حالی که کپلر تنها قادر به تعیین اندازه‌ی Kepler-10c بوده، آنالیزهای تلسکوپیک CfA با ترکیب داده‌های کپلر به این گروه امکان بدست آوردن جرم این سیاره را نیز داده است.

مقایسه ابعاد سیاره Kepler-10c با زمین

اکنون فضانوردان معتقدند که Kepler-10c هفده برابر زمین وزن دارد که با در نظر گرفتن قطر آن، نتیجه‌ای چشمگیر به نظر می‌رسد. سیاره‌های بزرگ گازی علاوه بر اندازه‌ی بزرگ، درواقع خیلی متراکم نیستند، زیرا از اتمسفرهای متنوع از هیدروژن و هلیوم حول یک هسته‌ی کوچک سنگی ساخته شده‌اند. برای مثال سیاره‌ی زحل بسیار سبک وزن بوده، به طوری که می‌تواند بر روی آب شناور بماند. اما سیاره‌ی تازه کشف شده‌ی Kepler-10c بسیار محکم است که برای سیاره‌ای با این اندازه برخلاف گفته‌های تا به حال اثبات شده می‌باشد.

بنا به تئوری حال حاضر، چنین سیاره‌ای نباید وجود داشته باشد. گروه CfA گفته است که هر سیاره‌ای با این اندازه دارای جاذبه‌ی کافی برای جذب اتمسفر بزرگ به اطراف خود می‌باشد که آن را به یک سیاره‌ی غول پیکر گازی مانند مشتری و یا حتی بزرگ‌تر تبدیل کند. اما این سیاره به نظر یک غول سنگی است. اگر وجود و ماهیت این سیاره به اثبات کامل برسد، پس از آن پرسش‌‌های جدید در مورد چگونگی شکل‌گیری سیاره‌ها به وجود خواهد آمد.

دوموسکو در این مورد گفته است: " Kepler-10c در طول سال‌ها اتمسفر خود را از دست نداده است." وی ادامه داد: "این سیاره‌ به اندازه‌ی کافی بزرگ است تا اتمسفری را برای خود حفظ نماید."

علاوه بر این باید اشاره کرد که سیستم خورشیدی Kepler-10 یازده میلیارد سال عمر دارد، به این معنی که تنها سه میلیارد سال پس از انفجار بزرگ (بیگ بنگ) شکل گرفت. وجود Kepler-10c با ساختار صخره‌ای و سنگی خود نشان‌دهنده‌ی آن است که عناصر سنگین منجر به ساخت چنین سیاراتی در زمان‌های خاص شده‌اند. اگر این ادعا درست باشد، گروه CfA بر وجود سیاره‌های قابل سکونتی که بسیار قدیمی بوده، باور دارند.

منبع : gizmag